Değişik dönemlerde çeşitli kanunî düzenlemelere dayanılarak orman sınırları dışına çıkarılan yerler ile bunların değerlendirilmesi konusu uzun zamandan beri ülke gündemini meşgul etmektedir.
08/09/1956 tarihli ve 9402 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 31/8/1956 tarihli ve 6831 sayılı Orman Kanunu -İklim su ve toprak rejimine zarar vermeyen ve daha verimli kültür arazisi haline getirilmesi Ziraat Vekâletince uygun görülen ormanların orman rejimi dışında bırakılmasına ve orman mefhumuna dâhil olduğu halde orman rejimine tâbi tutulmasında bir fayda görülmeyen sahipli yerlerin serbest bırakılmasına veya gayeye uygun hususi bir idare ve kesim tarzı tatbik edilmesine Ziraat Vekâletinin teklifi üzerine icra Vekilleri Heyetince karar verilebilir şeklindeki ikinci maddesi hükmüyle orman niteliğini kaybeden alanların orman sınırları dışına çıkarılmasına izin vermiş ve böylece teknik anlamda 2. madde uygulaması da bu Kanunla başlamıştır. Ancak bazı orman sahalarının orman rejimi dışında bırakılmasıyla ilgili 2. madde uygulamaları esas olarak 17/4/1970 tarihli ve 1255 sayılı Kanunla Anayasanın 131. maddesinde yapılan değişiklikten sonra bu Anayasa değişikliğinin kanuna yansıtılması amacıyla 6831 sayılı Kanunun 2. maddesinde 20/6/1973 tarihli ve 1744 sayılı Kanunla yapılan değişiklikle birlikte başlamış ve günümüze kadar yapılan diğer kanun değişiklikleri ile de büyüyen bir çığ hâlini almıştır.
Bu kapsamda kamuoyunu daha çok meşgul eden yerler ise 2/B olarak bilinen araziler olup bu deyim 31/12/1981 tarihinden önce bilim ve fen bakımından orman niteliğini tam olarak kaybetmiş tarla bağ bahçe gibi çeşitli tarım alanlarının otlak kışlak yaylak gibi hayvancılıkta kullanılmasında yarar olduğu tespit edilen araziler ile şehir kasaba ve köy yapılarının toplu olarak bulunduğu yerleşim alanlarının 6831 sayılı Orman Kanununun 2. maddesinin birinci fıkrasının (B) bendi uyarınca Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılan yerleri ifade etmektedir.
Kırk yıldan daha uzun zamandan beri ülke gündemini meşgul eden giderek derinleşen ve farklı boyut kazanan 2/B sorununun çözülmesi gerektiği çoğunluk tarafından kabul edilmiş ve bu sorun zaman içinde değişik platformlarda tartışılmıştır. Ancak bunca tartışmaya rağmen 2/B gerçeğinin ne sade vatandaşlar tarafından ne de kamuoyunu oluşturan çevreler tarafından tam olarak kavranamadığı da bir vakıadır. Diğer yandan 2/B sorunu çözümsüz kaldıkça bu çözümsüzlükten yalnızca kamu arazilerini bedelsiz olarak kullananlar menfaatlenmeye devam edecek -nasıl olsa bir gün bu sorun çözülür bizde bu işten kârlı çıkarız- düşüncesinde olanlar ormanlarımızı tahrip ve tehdit etmeyi sürdüreceklerdir.