Küreselleşme gün geçtikçe artan uluslararası rekabet ve teknolojideki hızlı gelişmeler hayatın diğer alanlarında olduğu gibi çalışma hayatında da bir takım yenilikleri ve değişiklikleri beraberinde getirmiştir. Küreselleşme uluslar arası rekabet ve yeni teknolojik gelişmeler işgücüne gereksinimi azaltmış ayrıca işverenler ve işçiler arasında normal tipteki iş ilişkilerinden farklı esneklik temeline dayanan yeni tipte iş ilişkileri ortaya çıkmıştır. Esneklik temeline dayanarak ortaya çıkan yeni tipteki iş ilişkilerinden bir tanesi de ödünç iş ilişkisidir. Ödünç iş ilişkisi; bir işverenin kendisine hizmet sözleşmesiyle bağlı işçisini onun da rızasını almak koşuluyla belirli ve geçici bir süreliğine iş görme edimini yerine getirmek üzere başka bir işverenin emrine vermesiyle oluşan iş ilişkisidir.
Bu tezde 4857 sayılı İş Kanunu hükümleri çerçevesinde -Ödünç İş İlişkisi- kavramı ele alınacak ve bu ilişkinin kurulması hüküm ve sonuçlarıyla birlikte açıklanacaktır.