Aristotales'in dediği gibi: "Köle sadece efendinin kölesi olmakla kalmaz; aynı zamanda tümüyle ona aittir."

Aslında kölelik her toplumda aynı şekilde var olmuştur. Ruh ve öz yönünden birbirinden tamamen farksızdır. Kölelikle birlikte işgücü ve sürekli çalışma arzusu da bu tarz yaşantıyla birleşmiş bu duygular doğanın güçlü yapısına katılmıştır.

Pierre Bonnasie'nin dediği gibi eski özgür insanlar katı bir bağımlılık rejimine bağlanmışlardı. Eskisinden daha farklı ve yeni ve de temeli köleliğe dayanan şekil veren bir rejim oluşmuştur. Yani kölelikten Serfliğe Geçiş.