Volkan Hacıoğlu, "Ahenk Kapısı"nda alıntıladığı Simonides'in "Resim sessiz şiirdir, şiir ise konuşan resim" sözünün üzerine gidercesine katedralleri, kiliseleri, opera binalarını, sarayları bir dekor olarak kullanır. Yaşadıklarıyla, gördükleriyle, okuduklarıyla bir nostalji oluşturur. Eşyalarıyla birlikte yok olmaya yüz tutmuş hatıralar, aşklar, ayrılıklar bireysel süzgeçten geçirilerek şiirleştirilir.

Oğuz Özdem, "Ahenk Kapısı'ndan Budapeşte Radyosu'na"
BirGün Gazetesi, Kültür Sanat Sayfası, 15 Eylül 2016


Volkan Hacıoğlu'nun kendine özgü farklı bir ses olduğunu söyleyebilirim. Şiirlerinin insanlığın varoluş kaygılarına yönelmesi, evrilip geniş izleksel alanlara açılması, bize özgü lirik kanalla buluşması daha da zengin bir şiirle kucaklaşmamızı sağlayacak.

Ahmet Ada, "Lirik Bir Şiire Açılan Ahenk Kapısı,"
Aydınlık Kitap, 10 Ocak 2014