Bize bakan tarafı ile genelde talihsizliklerle dolu bir olayı inanın kaleme almak istemezdim. Ama hayat hikâyemin sıradan bir insanın başına gelenleri gös-termesi ve bu tür şeyleri kendinden uzakta görmüş birisi olarak yine kendimi böyle bir olayın içinde bulmamın sizleri de en az benim kadar şaşırtıp düşün-meye iteceğine inanıyorum.

İçimizde olan duygu kendimizi diğer insanlardan huy olarak daha iyi talih olarak da daha şanslı saymamızdır. İyiliği kendimize kötülüğü ise başkalarına ya-kıştırmayı daha uygun buluruz. Bu duygu her birimizin dimağında öyle bir yer etmiştir ki en kuvvetli telkin bile bunu değiştirmeye yetmez. Yaşadığımız müd-detçe bu hisler kabarır durur. Fakat bir gün gelir gözün gibi baktığın bu hisler sen farkına bile varmadan uçup gitmiştir artık. Yaşanan acı tecrübeler sonunda eriyip yok olmuştur. Belki de geride tek bir iz bile bırakmadan ortadan kaybolmuştur.

Farkında olmaksızın yüreğimde taşıdığım bu yoğun duyguların ileride nasıl bir hal aldığını nasıl değişebildiğini ve belki de en önemlisi bunlardan ne şekilde kurtulduğumu umarım birlikte görürüz.