Nasıl ağlamasınlar ki!?..
Kapkara gözleri; kıvırcık simsiyah saçları boyu uzun dal gibi ve alabildiğine simetrik dimdik bir duruşu yerinde duramaz heybetli heyecanlı bir konuşması özgürlüğe gidecek kararlı bir yürüyüşü attığını vurur esnek ve çevik bir yapısı vardı Deniz'in korktular ondan korktular; toplandılar "Yılanın başı küçükken ezilmeli" mantalitesiyle karar alındı emir verildi ve koca bir orduyla ardına düştüler kapkara bir bulut gibi çöktüler baharda ışıl ışıl doğan bu güneşin üstüne derdest ettiler fakat yine de teslim alamadılar despotizmin zindanları dar geliyordu ona pes etmedi hiç gururluydu onurluydu ve alabildiğine de kararlıydı bu kez haince acımasızca gaddarca astılar onu hem de işkence ede ede bilerek; köşkte bunu kutlamak için toplandılar kadehler tokuşturup; "Ohh be!.. Kurtulduk öldü!.." dediler. 

Yanıldılar ağlamayın artık ölmedi Deniz inadına ütopyasındaki imgesini milyonların kafasına zerk edip gökyüzüne yükselmiş yıldızlara karışmıştı küllerinden yeniden doğarcasına!...