Keşke Dergisi, 15. sayısı ile raflardaki yerini aldı. Yeni yılda yeni boyutu ve yeni kapak tasarımıyla okuyucuya misafir olan Keşke'nin Ocak-Şubat dönemine ait bu sayısında Engin Hamamcı Haydar Ergülen ile sıcak bir söyleşi gerçekleştiriyor.
Dergi, Münir Ersan Tuna'ya ait bir şiirle başlıyor. Tuna'nın Alabora başlıklı şiirini Aziz Kemal Hızıroğlu'nun 'Oniki' Çiçek Yarası başlıklı şiiri takip ediyor. Derginin diğer şiirleri Ring başlıklı şiiriyle Hülya Acet'e, Yıldızlı Pekiyi başlıklı şiiriyle Engin Hamamcı'ya ait. Hamamcı şiirini yakın zamanda kaybettiğimiz şair Gülten Akın'a ithaf ediyor.  Damla Yazar ise Émile Verhaeren'in daha önce Türkçeye çevrilmemiş şiirlerini okuyucularla buluşturmaya devam ediyor. Verhaeren'in Les Hôtes/Konuklar çeviri şiiri dergideki yerini alıyor.
A. Nur Mergen Yağmur Sularına Yansıyanlar başlıklı hikâyesi ile Cihan Deniz Beşeriyet Bahçesi isimli hikâyesi ile Soner Üçkuşoğlu ise Hangi Memleket başlıklı hikâyesiyle bu sayıda okuyucuyu selamlıyor. Hakan Yerlikaya, Günebakan başlığını verdiği 'geçmiş dualı' yazı dizisine bu sayıda da devam ediyor. Derginin son hikâyesi ise Oğuzhan Gülcemal'e ait. Gülcemal'in hikâyesi Dünya Dönerken ismini taşıyor.
Nurullah Deveci, Üslub'a Dair yazı dizisinin ikincisinde, 'Neyi Parlatıyoruz Yahut Hangi Kaygan Zemin?' başlığı ile üslup yazılarına devam ederken Hasan Ziya Haydar Ergülen de Nerden Çıktı Deme/Gün Gelir Elbet Sen de Düşersin O Küle başlıklı yazısıyla Ergülen'e dair notlarını okuyucuyla paylaşıyor. Hasan Ziya'nın yazısını okurken adeta Haydar Ergülen şiirlerinin bercestelerini defterimize geçiriyoruz. Dergi, yine Haydar Ergülen'in dizelerinden derlenen 'Haydar Ergülen Alfabesi' ile son buluyor.
Alperen Köseoğlu, derginin yeni kapak tasarımına imza atmasının yanı sıra, ön kapağa Haydar Ergülen'in portresini yerleştiriyor. Derginin arka kapağı ise okuyucularını yeni bir çizgiyle tanıştırıyor. Zeynep Dagğüden arka kapakta yer alan çizimine Münir Ersan Tuna'nın dizeleri eşlik ediyor.