Alkol Şu pek sağlam pabuç olmadığını hep sezinlediğiniz ama şeytan tüyünden pek de uzak duramadığınız "arkadaşınız". Sizi bir süre de olsa sıkıntılarınızdan özgüven eksikliğinizden keyifsizlikten kurtardığını düşündüğünüz "dost". Yaşam onunla çok daha kolay hafif eğlenceli geliyor belki. Ruhunuzu daraltan ne varsa çözülüp gidiyor içinizin karanlığı ışıyor birden sesiniz çok daha gür güvenli çıkıyor onunla. Alkolün hayatınıza etkisini belirleyecek olan ise onunla ilişkiniz kuşkusuz.

Ve siz. Konu alkol olduğunda onunla kurduğunuz nasıl bir ilişki söz konusu? Yüzeyde pek canlı güç verici keyifli olduğu kadar yatıştırıcı da olan acılarınızı sıkıntılarınızı geçici olarak kendinizden uzak tutmanızı sağlayan bu "dost"un hayatınızdaki sınırlarını çizebiliyor musunuz? Hayatınıza özgür iradenize fazla müdahale etmesine izin vermediğiniz arada bir beraber olmaktan zevk aldığınız birisi gibi mi onunla ilişkiniz? Yoksa iç dünyanıza gereğinden fazla aldığınız için asıl yüzünü gördüğünüz sahte bir dost mu o? Elimizi verdiğimizde kolumuzu isteyen yanıyla acı zaman hangi durumda ve ne kadar gereksiniyorsunuz? Bu ilişkide dizginler hangi tarafın elinde?