Sonunda bu sabah yağmur durdu. Yoldan geçen bir kız az önce beni fark etti kucağına aldı.
"Sen ne tatlı şeysin böyle gözlerin boncuk gibi. Senin adın Boncuk olsun boncuk gözlüm." diyerek beni sevdi ve sonra tekrar çöpün altına bıraktı. Yeni çöp sepetimde beni sürekli görmeye gelecek kişilerden birisi belli oldu diye düşündüm.
İki gecedir bu yeni çöplükteyim. Buraya bir türlü alışamadım. Eski çöplüğüm ne güzeldi. Burada ıslanmış tüylerime rüzgar vurdukça üşüyor ve titriyorum. Üşüdükçe gözlerimin önüne annem geliyor.