Attilâ İlhan, şiir ve roman başta olmak üzere farklı edebî türlerde çok sayıda eser vermiş Türk edebiyatının en üretken kalemlerinden biridir. Her ne kadar şair kimliğiyle zirveye çıkmış bir şiir ustası olsa da onun en önemli yanını hiç şüphesiz romancılığı oluşturmuştur. Romanlarında ele aldığı konuları yakın dönem Türk ve dünya tarihinin pek çok meselesine ışık tutacak şekilde kurgulamıştır. Sosyal gerçekçi bir anlayışa sahip olan Attilâ İlhan, sokağın sesini romanlarında yansıtmıştır. Yapıtlarını; sosyal yapıların hareketliliğini, insan ilişkilerindeki yozlaşmayı, dönemin zihnî algılarını hesaba katarak kurgulayan İlhan, Sokaktaki Adam'da Kamarot Hasan'ı, Zenciler Birbirine Benzemez'de Mehmed Ali'yi, Kurtlar Sofrası'nda Ümid'i bu yapılar içinde şekillendirmiştir. Lucien Goldmann'ın edebiyat sosyolojisi ve oluşumsal yapısalcı metodu ile incelenen bu ilk üç romanla dönemin sosyal yapısının haritası çıkarılmış, devrin zihnî algısıyla edebî eserler arasındaki benzerlikler ortaya konmuştur.