Esaret Ahmet Midhat'in Letaif-i Rivayat'ının ilk cüzünün ikinci kitabıdır. 1870 yılında Suizan ile birlikte yayımlanan eser 19. yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı-Türk edebiyatının en çok eleştirdiği konulardan olan esaret meselesini ele alır. Daha çocuk yaşta anne-babalarından koparılarak esir pazarlarında satılan bu çocukların başlarına neler geleceği dönemin birçok yazarını meşgul etmiştir. Bu dönem yazarları çoğunlukla gittikleri evlerde rahatlık içinde yaşayan köleleri anlatır nitekim burada da öyledir. Güzel bir yuvada yetiştikleri hâlde bu gençlerin esir olmaları ve bunun yanlışlığını göstermek için Ahmet Midhat Esaret'te tesadüfü kaderin bir cilvesine çevirir. Çünkü sonunda güzel bir yuva bir ikbal bile olsa esirlik desteklenemez.