"Güleç yüzlü bir gün gibiydin.
hani üzerinden kuşların geçiği
küçük ağaçları anlatıyordun
istasyonda vedalaşırken
birbirinden ayrılmak istemeyen
iki el oluyorduk
bizi eski dostlarımızın beklediği
köhne bir meyhaneye
gizlice giren kediler gibiydik
şaraplar biz dokunmasak da
yıllanıyordu...
küçük tıkartılarla geçiyordu bir at yanımızdan
ilk fırtınaya benziyorduk.
ilk yele ve dağlan rüzgara
gülümsüyordun
gün ağarıyorken
yumuşuyordu zamanın akışı