Pirinç kaynıyor kazanda,
Bulgurlar da arasında.
Kayna güzel bulgur kayna!
Sakın buğdaylıktan çıkma!

Pirinç mayasını emdi,
Bulgurluğunu yitirdi!
Ne pirinç, ne bulgur şimdi,
çok karıştı, melezleşti!

Yaktı buhar, yaktı kazan!
Bitti damarda arı kanç
Ne bir Berlin ne de bir Van,
Ne bir Müller ne de Hasan!

Eli yüzü pek belirsiz,
Şimdi artık çok çaresiz
Kaldı ruhsuz hem de yurtsuz,
Ağlıyor bak, sessiz sessiz!