güz kanlı kınalarını yakmak üzere
aldanma ömrüm
bir masalı yaşayarak geldin
doyulmaz derler
kanma ömrüm
ne söyledi sana
görünüp yiten eski çağlar
susuyor şimdi zaman
çürümüş kökler gibi toprağın altında
ne geldiğin yer belli
ne gideceğin
bu böyle sürecek
sanma ömrüm
hiçbir şey sonsuz değil
sözdür söylersin
uçar
göklere karışır
güvenme varlığına
gün gelir adın silinir
yoklara karışır
hiçliğine yanma ömrüm