Ruhun şiddetle çarpılma halini şimdi kendisi yaşamıştı; ruh, aşırı acı değil aşırı mutlulukla çarpılmıştı. Ahmet'in sözü bittikten sonra, kız tebessümünü bozmayarak, sözleri idrak etmekten çok, konuşmayı gerçekleştiren bedenle sözleri bir araya getirerek nasıl bir ruha sahip olduğu hakkında bir fikir oluşturmaya çalışmıştı. Şimdi sessizliğini bozarak ailesiyle buraya yeni taşındıklarını, çevreyi tanımak adına ara ara gezintiye çıktığını ve hayatındaki her şey normal gittiği için bugün çıktığını, aksi bir durum gelişse çıkmamış olabileceğini (biraz yürüyüp bir arkasını dönmüş ve son cümlesinin geri geri giderken etmişti) söylemiş, havalı şekilde başını biraz kaldırıp tekrar önüne dönerek evine doğru uzaklaşmıştı.