"... Bu şiirler geçiş dönemi şiirleridir. Bunlardaki yoğun denetim ve olgunluğa ne daha önceki gençlik döneminin Colossus'unda ne de Ariel'de rastlanır. Bu kısa orta-dönem Plath'ı en sofistike en usta haliyle bize yansıtır. Bu şiirlerde yer yer mizaha ve sevecenliğe bile rastlamak olanaklıdır. Ama son şiirinde Ariel'e doğru karşı konulamaz bir gidiş vardır; benzerliği (şiirlerin çoğunda bolca rastlanan benzetmeler) biraz parçalanmış olan vizyonundan uzak kimliğin kaotik gücüne kişiyi yıkan ya da kurtaran bir tür 'birliğe' doğru bir gidiş... Plath'ın hangi şiirlerinin daha iyi olduğunu kestirmek burada daha da zordur. Ozanın patolojisiyle ilgilenen kült onun risklerini ve en yürekli Ariel şiirlerini sever. Suyu Geçiş'i Plath'ın en iyi kitabı olarak nitelemek yanlış olabilir. Her zaman olduğu gibi bu kitap da ozan hakkında olduğu kadar okuyucu hakkında da pek çok ipucu verecek."

Suyu Geçiş
Siyah göl siyah sandal kağıttan oyulmuş iki siyah insan
Nerede gölden su içen siyah ağaçlar?
Kanada'yı kaplamış olmalı gölgeleri.
Küçücük bir ışık süzülüyor su çiçeklerinden.
Acele etmemizi istemiyor yuvarlak yassı
Ve gizli öğütlerle dolu yaprakları...